Yeni Ahit/Luka/1: Revizyonlar arasındaki fark
İçerik silindi İçerik eklendi
metin eklendi |
metin eklendi |
||
28. satır:
{{kısım||19}}Melek cevap verip ona dedi: Ben Allah önünde duran Cebrailim; seninle konuşmağa, ve bu şeyleri sana müjdelemeğe gönderildim.
{{kısım||20}}İşte, dilin tutulacak, ve bu şeyler oluncıya kadar, söz söyliyemiyeceksin; çünkü vaktinde yerine gelecek olan sözlerime inanmadın.
{{kısım||21}}Halk Zekeriyayı bekleşip duruyor, ve mabette gecikmesine şaşıyorlardı.
{{kısım||22}}Zekeriya ise, çıktığı zaman, onlarla konuşmadı; onlar da mabette bir rüyet gördüğünü anladılar; ve Zekeriya onlara işaretler edip dilsiz kaldı.
{{kısım||23}}Ve vaki oldu ki, hizmetinin günleri bitince, evine gitti.
{{kısım||24}}O günlerden sonra karısı Elisabet gebe kaldı; beş ay evine kapanıp dedi:
{{kısım||25}}İnsanlar arasında aybımı gidermek için Rab üzerime nazar eylediği günlerde bana böyle etti.
{{kısım||26}}Altıncı ayında, Allah tarafından Cebrail melek Galilede Nâsıra denilen şehre,
{{kısım||27}}Davud evinden Yusuf adındaki adama nişanlı olan bir kıza gönderildi; kızın adı Meryem idi.
{{kısım||28}}Melek onun yanına girip dedi: Selâm, ey nimete eren kız, Rab seninledir.
{{kısım||29}}Ve Meryem bu sözlerden çok şaşırarak: Bu nasıl selâmdır? diye düşünüyordu.
{{kısım||30}}Melek ona dedi: Korkma, Meryem; çünkü Allah önünde inayet buldun.
{{kısım||31}}Ve işte, gebe kalıp bir oğlan doğuracaksın, ve adını İsa koyacaksın.
{{kısım||32}}O büyük olacak, ona Yüce Allahın Oğlu denecek; Rab Allah ona babası Davudun tahtını verecek;
{{kısım||33}}Yakubun evi üzerinde ebediyen saltanat sürecek; ve onun melekûtuna hiç son olmıyacaktır.
{{kısım||34}}Meryem de meleğe dedi: Bu nasıl olacak? çünkü ben er bilmem.
{{kısım||35}}Melek cevap verip ona dedi: Ruhülkudüs senin üzerine gelecek, Yüce Olanın kudreti üstüne gölge salacak; bunun için de doğacak olan mukaddese Allahın Oğlu denecektir.
{{kısım||36}}Ve işte, senin akrabandan Elisabet de ihtiyarlığında bir oğlana gebe kaldı; ve kendisine kısır denilmiş olan kadının bu altıncı ayıdır.
{{kısım||37}}Zira Allahtan olan bir söz hükümsüz kalmaz.
{{kısım||38}}Meryem de dedi: İşte, Rabbin kulu; bana dediğin gibi olsun. Ve melek ondan ayrıldı.
{{kısım||39}}O günlerde Meryem de kalktı ve dağlığa, bir Yahuda şehrine acele ile gitti.
{{kısım||40}}Zekeriyanın evine girip Elisabete selâm verdi.
{{kısım||41}}Ve vaki oldu ki, Elisabet Meryemin selâmını işitince çocuk karnında sıçradı; ve Elisabet Ruhülkudüs ile doldu;
{{kısım||42}}büyük bir çığlık koparıp dedi: Sen kadınlar arasında mubareksin, karnının semeresi de mubarektir.
{{kısım||43}}Bu bana nereden oldu da, Rabbimin anası yanıma geldi?
{{kısım||44}}Çünkü işte, senin selâmın sesi kulağıma erdiği anda, çocuk karnımda sevinçten sıçradı.
{{kısım||45}}İman eden kadına ne mutlu! çünkü Rab tarafından kendisine söylenen şeyler tamam olacaktır.
{{kısım||46}}Ve Meryem dedi: Canım Rabbi yükseltir,
{{kısım||47}}Ve Kurtarıcım Allah ile ruhum sevinir.
{{kısım||48}}Çünkü kulunun hakir haline baktı; Zira işte, bundan sonra bütün nesiller bana mubarek diyecekler.
{{kısım||49}}Çünkü Kudretli olan bana büyük şeyler etti; Onun ismi kuddûstur.
{{kısım||50}}Merhameti nesillerden nesillere, Kendisinden korkanlaradır.
{{kısım||51}}
{{kısım||52}}
| |||