Tâmât/Tesâdüf

by Cenab Şahabeddin

​

}

“	Bir şûh-ı safâ-nisâr gördüm Bir kûh-ı behişt-nişân içinde Gûyâ ki azîm cinân içinde Hûri-yi hired-şikâr gördüm Afetti bana nigâh-ı sehhâr Selbetti bütün sükûn-ı kalbi Ârâm-ı keder-füzûn-ı kalbi Zabtetti bütün cihânı envâr Gûyâ ki kamer cihâna girmiş Dil şevk u safâ içinde kaldı Seyrân-ı ruh-ı sürûşa daldı Gûyâ ki gözüm cinâna ermiş Gerdûnesine takarrüb ettim Bir mâh-ı melek-nişân imiş o Bildim ki enîs-i cân imiş o Şaştım buna ben taaccüb ettim Yârab ne güzel garîb tesâdüf Çeşmân u dilim sürûrla doldu Billâh gönü1 münevver oldu Yârab ne de dil-firib tesâdüf	”