Ergenekon Destanı (Türkiye): Revizyonlar arasındaki fark
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
|||
13. satır:
Kaçınız bilirsiniz, biz nerelerden geldik
Atamız
Bugün anlatacağım, geldiğimiz yerleri
57. satır:
Haber alır İl Han`ım, geldi savaşın çağı
Beş bin ordu birleşse
Gök Türkler yener yine, şaşırır karşı beyler
67. satır:
Bu ne anlama gelir, sorulmamış sorgusu
Türkler başlar şölene, hem
Ama Moğol uyumaz, gelir kanım içmeye
75. satır:
Her yan cesetle dolar, ayrık gövdeyle seri
İki alp er çarpışır, adları
Unutma biz bir yaydan, atılan dokuz okuz
Tukuz, kağan yeğeni, gökten esen yel gibi
93. satır:
Almıla idi biri, Bengül de ötekisi
Gittiler Kutlu Dağ`a
Türk`ün bu helal kanı
Sevinç Han geri döndü
Bir kahkaha patlattı
Derken bir kıpırdanma
Taşıdı
Almıla ile Bengül, döndüler sonraki gün
113. satır:
Yiğitleri yaralı, halleri yok ölmeye
Ne ölmeye hal kaldı
Kutlu Dağ`a vardılar, kaldılar bir kaç gece
121. satır:
Aradılar o kadar, sonunda da buldular
Bu korkulu yaşamdan
Lakin bu yerin yolu, geçit vermez pek kolay
O anda oluverdi
Bir bozkurt peyda oldu, düştü dördün önüne
131. satır:
Yol gösterdi onlara, bu cennetin içine
Öyle bir yer ki ora, Kök
Kapattılar geçidi
Dediler buraya ad
"Ergene": "dağ kameri"
Asena`nın kurtları
Hepsi duacıydılar
Kağan soyunda gelen
O demirden kurt başlı bayrak gönderleriydi
Ergenekon onlara
Hatırla o günleri, sarhoşluğundan ayıl
Dört yüz yıl çoğaldılar
Boy boy oldu Tukuzlar, Kayat ve de Türülken
161. satır:
Sonra da bu iki kol, oldular Dokuz Oğuz
Kayat; soyu
Çıkmadılar töreden, hepsi de aynı soydan
Şölen yaptılar her yıl
Unutmadılar bir an, ne
Dört yüzüncü şölende
Türk`ün öç duyguları
O savaşta olanlar, Gök Türk`üme ar gelir
177. satır:
Sığmaz oldu tümenler, Ergenekon dar gelir
Ama burdan çıkmanın
Demirden dağı gören
Bütün halk arar oldu
Gözler hep tarar oldu
Bir çocuk çoban vardı
O ne kaval çalardı
Bu Tirek çalmaz sanki
Çalmaya başlayınca
Kavalıyla dosttu o, üflerdi sevdasını
Kattı Ergenekon`dan
Gök gözlü bir kök böri
Sonra
Tirek eve dönünce
Dedi: "Ey bilge kişi, bu kurt gelir de niye?"
209. satır:
Düştü kurdun peşine, dağ önünde yol bitti
Anladı ki demirci
Ve bu gök tüylü böri, ulu Kök Tengri`dendir
Dönüp anlattı Han`a
Demir dağı eritip
Yığdılar odun, kömür ve devasa körükler
221. satır:
Bu son umutlarıydı, çıkmalıydı Gök Türkler
Dualar eşliğinde
Sonunda eridi dağ, sevindi
Bir öncü yolladılar dışarıya bakmaya
Sabırsızdı Gök Türkler
Öncü giden dönünce, mutlu haber verince
Tuğlar kalktı havaya
Çıkıp Ergenekon`dan
Varıp
Yüzlerce yıl solmadan
Dirlik düzen içinde
Ateşte demir dövüp
Yaşattılar o günü
..........
251. satır:
Ozan Çu-çu anlattı
Siz de anlatasınız
Sözümüz uzun oldu
Giden bir kaç dakika
==Ayrıca bakınız==
|